Kathmandu

Pashupati, Hindoetempel, rituele lijkverbranding langs de Bagmatirivier in Kathmandu. Van te voren het gevoel om dit niet te willen aanschouwen. Geen behoefte om in een verdrietige omgeving rond te lopen. Maar mijn nieuwsgierigheid krijgt de overhand en van een afstand bekijk ik hoe een overleden vrouw, gewikkeld in doeken overgoten wordt met bloemen en gekleurd poeder.

Familie is rustig en uit geen emotie, de sfeer is vredig en ontspannen. Ze weten namelijk dat de overledene weer een nieuw leven tegemoet gaat. Wat ik in Nederland meemaak als gesloten en verdrietig, delen deze mensen openlijk met mij. Mooi om te merken dat mijn eigen beeld en gevoel wordt bijgesteld. Goed om het onbekende tegemoet te gaan. Het zorgt ervoor dat je open het contact aangaat met de bevolking hier. In een woord indrukwekkend.

Esther Anspach

Kathmandu is een prachtige, maar ook een zwaar luchtvervuilde stad. Gisteren kreeg ik na 10 minuten lopen al last van mijn keel. Om geen risico te lopen op een keelinfectie, nog voordat we de hoogte ingaan, heb ik vandaag met een mondkapje opgelopen.

Om 16.00 was iedereen, stil van de vele indrukken, terug uit Kathmandu en volgde onze 2e sessie. Elke dag hebben we een 'sessie' met Rene (de Bos, onze expeditieleider). Naast de agenda voor de volgende dag hebben we vandaag kennis gemaakt met onze sherpa's: een aantal klimsherpa's en de 2 koks. Ik heb alleen de namen Bitendra, Kadji, Bim en ik geloof ook Manesh onthouden. Ik hoop de overige namen over een paar dagen ook uit mijn hoofd te kennen, dus die heeft iedereen thuis nog tegoed.

Alle spullen die we pas weer in het Vicks Base camp nodig hebben we ingezameld en in tonnen gestopt. Deze gaan over land, via de Friendship Highway van Nepal naar het Tibetaanse Base Camp. Morgenvroeg vliegen we, lekker enkele kilo's lichter, naar Lhasa.

Masja Kruse